Rebecca is a self-taught, award-winning wildlife photographer, naturalist, ecologist, birder & wildlife tour guide originally from Cambridge but now living in the busy northern harbour town of Lerwick on the Shetland Islands with her young family. She co-owns The Noss Boat – Shetland Seabird Tours, Shetland's premier wildlife attraction, runs a small B&B from their townhouse, carries out ecological bird surveys, BTO bird ringing & is a current judge for WildArt Photographer of the Year. She has had hundreds of common & rare UK bird images published in magazines & books & is a natural history author, illustrating & writing a Bloomsbury Photographic Pocket Guide to the Birds of Greece in 2020 & a new RSPB/Bloomsbury British Birds book due out in April 2024. Her latest accolades include winning the 2023 Individuals & Populations category in the British Ecological Societies 'Capturing Ecology'' competition, and being the Overall Winner of the competition in 2021. Rebecca is also photo editor for the Birds of Fair Isle due out in 2024 & has been commissioned for three more forthcoming Bloomsbury bird books.
Ik heb altijd genoten van een meer artistieke benadering van natuurfotografie, waarbij je iets creëert dat visueel stimulerend en aangenaam om naar te kijken is. Iets dat er mooi uit ziet aan de muur. Mijn vogelfotografie wordt gekenmerkt door twee verschillende stijlen: soms maak ik foto's voor standaardboeken en tijdschriften, voor standaard illustratieve en identificatiedoelen zoals close-ups van zeldzame vogels in het VK. Maar ik maak ook graag meer artistieke en interessante vogelfoto's die meer gericht zijn op aangename composities, licht en ruimte. Ik heb een strakke, moderne stijl ontwikkeld die regelmatig grenst aan natuurlijke abstractie.
(Meeuw van Kumlien en vrienden, Lerwick Harbour
Ik ben opgegroeid in een familie van naturalisten met weekenden gevuld met wandelen, vogelspotten en zoeken naar fossielen. Onze vakanties waren allemaal gericht op avonturen met vogels, vaak naar verre en interessante plaatsen. Ik kon een echte passie voor vogelspotten ontwikkelen. Het vogelspotten leidde toen ik 10 jaar was bijna op natuurlijk wijze naar fotograferen van vogels met de relatief beperkte camera van mijn vader. Ik was dan ook enorm blij toen ik in de finale kwam van de Young Wildlife Photographer of the Year met een foto van een zeer benaderbare Palestijnse honingzuiger die ik op een vakantie in Israël had gemaakt. Door die ervaring schoot mijn enthousiasme en fotografische ontwikkeling al op een zeer jonge en beïnvloedbare leeftijd als een raket omhoog.
(Visdief met een rode boot op de achtergrond, Lerwick, Shetland)
Ik herinner me een tijd waarin we zeldzame vogels spotten op de Scilly-eilanden toen ik begin twintig was, waar ik pap-style vogelfotografen in actie zag. Het enthousiasme om 'de juiste foto' te maken hing in de lucht, wat mij deed besluiten ook mijn grote telelens en driepoot voor de dag te halen om mee te doen. Mijn duidelijk aanwezige competitiedrang stimuleert me vaak in mijn zoektocht naar zeldzame vogels, waarbij ik ernaar streef de mooiste foto's te maken. Als ze gekozen worden om te publiceren geeft dat een geweldige voldoening, een aspect van mijn fotografie waar ik intens van geniet.
(Detail van de veren van een drieteenstrandloper, Shetland)
Voordat ik de overstap maakte naar Olympus, maakte ik me enigszins zorgen hoe een totale verandering van fotografiesysteem en apparatuur mijn werk zou beïnvloeden. Mijn brandpuntsafstand werd wat kleiner en ik stapte over naar een compleet nieuw, micro-four thirds-systeem zonder spiegels. Ik was echter erg blij met mijn overstap en het feit dat mijn foto's van zeldzame vogels binnen een maand werden gepubliceerd, bevestigde de positieve kant van deze verandering. Wat verloren ging op het gebied van brandpuntsafstand, won ik op zoveel andere manieren terug, niet op zijn minst op beeldkwaliteit en de fantastische lichtheid en weerbestendige veelzijdigheid van de apparatuur. Ik gebruik nu de OM-D E-M1X camerabehuizing die ik ongelooflijk comfortabel in mijn hand vind liggen en perfect in evenwicht is met de M.Zuiko 300mm F4.0 IS PRO telelens met MC-14 converter voor bijna al mijn vogelfotografie.
Ik bewerk mijn foto's achteraf nauwelijks, omdat ik het natuurlijke beeld mooier vind en mijn tijd liever besteed aan mijn compositie en het begrijpen van het licht, zodat ik gevoel krijg voor het beeld op het moment dat het plaatsvindt. Ik gebruik vaak kleine hoeken, een kleine brandpuntsafstand en neutrale, bewolkte achtergrondverlichting om mijn beste foto's te maken. Tijd besteden aan mijn onderwerp om de beweging en het gedrag beter te begrijpen, leidt vaak tot een geslaagde foto.
(Zeldzaam in het VK: kleine zwartkop, Sumburgh, Shetland)
De tijd van de dag en natuurlijk het weer kunnen de resultaten van de foto's echt beïnvloeden. Met name op Shetland, waar ik woon, komen vogels vaak te voorschijn wanneer het licht matig tot slecht is. Ik ga vaak op zoek naar een zeldzame vogel met de handmatige instellingen vast ingesteld op ISO 1600 en mijn Fstop op F5.6, de kleinst mogelijke scherptediepte met de 1,4x converter op de 300mm-lens, mijn favoriete instelling voor het vastleggen van zeldzame vogels om de mogelijkheden van de sluitertijd optimaal te benutten. Als het lukt om de kop messcherp te stellen, kan de vogel echt opvallen tegen een mooie, wazige achtergrond, voor een echt pakkende foto.
Comments