Fotografowanie Księżyca: Z OM SYSTEM masz wiele opcji

Po latach spędzonych na poszukiwaniu unikalnych krajobrazów i okazjonalnym zajmowaniu się astrofotografią, zdałem sobie sprawę, że nigdy nie poświęciłem czasu na właściwe fotografowanie Księżyca. Jak to możliwe? Dzień w dzień ten wspaniały obcy obiekt spogląda w dół na Ziemię, oferując nieskończone możliwości kompozycyjne.

W dodatku, patrząc w górę na tysiące gwiazd i Księżyc, zawsze zastanawiam się, jak by to było zobaczyć ten cud z bliska – każdy jego szczegół, z każdego miejsca na Ziemi. I tu właśnie pojawia się Olympus z trzema opcjami:

• M.Zuiko 40-150mm F2.8 PRO
• M.Zuiko 100-400mm F5.0-6.3 IS
• Stary dobry teleskop – poniżej podzielę się instrukcjami krok po kroku na ten temat!

Jeśli jesteś fotografem przygodowym i posiadasz już teleobiektyw, taki jak M.Zuiko 40-150 F2.8 PRO, to oznacza, że jesteś gotowy na kreatywną zabawę fotograficzną z Księżycem.

Zazwyczaj używam go w ciągu dnia, kiedy Słońce i Księżyc współdzielą niebo. Zwróć uwagę na swobodnie unoszący się Księżyc, zwłaszcza gdy jest bliżej horyzontu, i spróbuj znaleźć unikalną kompozycję. Osobiście szukam drzew lub naturalnych elementów, które mogę wykorzystać do obramowania Księżyca. O dziwo, nigdy nie potrzebowałem statywu, a ustawienia mojego aparatu pozostały stosunkowo podobne do fotografowania krajobrazów. Może nie pozwoli Ci to na zbliżenie się do powierzchni Księżyca, ale jest miłą alternatywą dla wykorzystania Księżyca jako tematu.

Kolejną, i moim zdaniem najlepszą opcją, jest spróbowanie czegoś o większej mocy, jak M.Zuiko 100-400mm F5.0-6.3 IS. Nawet z tak dużym zoomem byłem w stanie sfotografować Księżyc z ręki w odległości 238 900 mil. Tak, dobrze rozumiesz, z ręki, nadal bez statywu. Dzięki niezwykłej stabilizacji obrazu, Olympus umożliwił uchwycenie kraterów uderzeniowych, martwych wulkanów i śladów przepływu lawy z zadziwiającą szczegółowością.

Ponieważ nigdy nie poświęcałem zbyt wiele czasu na skierowanie aparatu bezpośrednio na Księżyc, postawiłem sobie za cel przełączanie ustawień dla różnych ekspozycji i zabawę rezultatami. Księżyc porusza się również w ciągu nocy. Dlatego też bardzo ważne jest, by poświęcić trochę czasu na ustawienie ostrości. Funkcje Olympus, takie jak Asystent MF, który powiększa obraz na wyświetlaczu, oraz Focus Peaking, które podkreślają ostrość na czerwono, są naprawdę pomocne.

Pewnego wieczoru, gdy podziwiałem rozległe nocne niebo i cieszyłem się jego pięknem, przypomniałem sobie, że mam w szafie stary teleskop Meade otrzymany jeszcze od ojca. Pamiętam, że w dzieciństwie ustawiałem go i patrzyłem przez niego, obserwując kratery Księżyca. Czy była to moja dziecięca wyobraźnia, czy też teleskop ten rzeczywiście działał tak dobrze, jak twierdziła moja pamięć? Wiedziałem, że muszę to ustalić. W ten sposób narodził się pomysł podłączenia mojego OM-D E-M1 Mark III przez adapter Astromania T2 Mount, do portu teleskopu Meade, by połączyć to wszystko razem.

Choć teleskop pozwolił mi zbliżyć się do kraterów, mogę śmiało powiedzieć, że jestem zaskoczony, że mój 100-400mm okazał się być na tak bardzo zbliżonym poziomie. Biorąc pod uwagę, że nie wymagało to dodatkowego wysiłku związanego z ustawieniem teleskopu i czasochłonnym procesem znalezienia i ustawienia ostrości na Księżycu. Tak czy inaczej, potrzebujesz aparatu Olympus, aby uchwycić ten nieruchomy kadr w sposób, który widzisz poniżej przez teleskop. Codziennie widzisz ten obiekt tak daleko, a przybliżenie się do niego przy użyciu technologii jest po prostu zdumiewające.

Jak fotografować Księżyc za pomocą teleskopu dla początkujących

Wierzcie lub nie, ale podłączenie aparatu do teleskopu w celu wykonania zdjęć jest całkiem proste. Gdy już nauczysz się jak prawidłowo wszystko podłączyć, świat astrofotografii będzie na wyciągnięcie Twojej ręki.

Ponieważ sytuacja staje się bardziej skomplikowana, gdy zagłębiamy się w przestrzeń kosmiczną i fotografujemy mgławice lub planety znajdujące się w dalszej odległości, w tym poradniku zajmiemy się wyłącznie fotografowaniem Księżyca. Jest on blisko, łatwo znaleźć na niebie i w przeważającej części, można to zrobić ręcznie, jeśli nie masz dużego fantazyjnego teleskopu pod ręką.

Za niecałe 100pln możesz kupić adapter, który pozwala na płynne mocowanie dowolnego aparatu Olympusa do większości teleskopów. Jest to np. Astromania T2 Mount i sprawia, że proces mocowania jest tak łatwy, jak to tylko możliwe. Możesz również użyć pierścieni T i adapterów, które są montowane na pierścieniach, ale uważam, że montaż T2 ma największy sens.

1. Podłącz swój aparat do Astromania T2 Mount (w tym przypadku używam aparatu E-M1 Mark III).

2. Ten krok jest prosty – ustaw swój teleskop! Naprawdę nie potrzebujesz niczego wyszukanego, aby zacząć. Ja znalazłem stary teleskop Meade (nie znam nawet jego nazwy) i poradził sobie znakomicie.

3. Adapter T2 Mount podłączony do aparatu musi zablokować się wewnątrz rurki ogniskowej, aby uniknąć jakichkolwiek drgań. W przeciwnym razie zdjęcia mogą być nieostre. Na zewnętrznej stronie okularu lub rurki powinny znajdować się „śruby blokujące”, które umożliwiają dokręcenie adaptera we właściwym miejscu. Istnieje możliwość fotografowania w pionie lub poziomie.

4. W końcu! Udało Ci się zastąpić obiektywy Twojego aparatu fotograficznego ogniskową natywną teleskopu! Teraz można powiedzieć, że masz w posiadaniu istny gigantyczny teleobiektyw i, co ważne, moża go łatwo powiększyć dzięki dodatkowym przystawkom, które nasuwa się bezpośrednio na adapter T2 Mount.

5. Wreszcie, zacznij bawić się funkcjami teleskopu i poznaj ustawienia aparatu do astrofotografii. Polecam zacząć od czasu otwarcia migawki w okolicach 1/200s i ISO 1200. Przysłona będzie dla aparatu „nieznana”, ponieważ większość adapterów nie posiada komunikacji na linii aparat - teleskop.  Stanowczo polecam użycie 2-sekundowego opóźnienia zwolnieniu migawki, użycie aplikacji OI.Share lub zainwestowanie w pilot do zdalnego wyzwalania migawki.

Po lewej stronie aparatu znajduje się zazwyczaj mniejszy okular, który zapewnia szerszy widok na nocne niebo. Używam go do zlokalizowania obiektu, dzięki czemu mogę łatwiej umieścić Księżyc w kadrze, zanim przeskoczę do 800 mm przez aparat.

Bardzo ważne jest też pokrętło ostrości w teleskopie, co widać na zdjęciu. Po zlokalizowaniu Księżyca, w ten sposób ustawia się ostrość, przesuwając szkło teleskopu. Ostrość możemy potwierdzić ekranie aparatu za pomocą wyżej wymienionych funkcji np Focus Peakingu 

6. Prawdę mówiąc, niewiele sytuacji sprawia, że czuję się mniejszy niż wtedy, gdy spędzam wieczór, siedząc pod nocnym niebem. Zrobiłem to już następnego wieczoru, po tym jak w końcu skończyłem cały proces, i obserwowałem piękno nocnego nieba. Patrzyłem na Księżyc i próbowałem ponownie wyobrazić sobie to, co widziałem noc wcześniej tak blisko. Tylko po to, by zdać sobie sprawę, że Księżyc wiąże się z niekończącymi się kompozycjami, a ja dopiero zaczynam tą przygodę. Większe teleskopy, różne kąty, filtry do kamer, wideo 4K i tyle technologii mamy na naszą korzyść.

Teraz, gdy rozumiem podstawową wiedzę i zastosowanie moich opcji fotograficznych, mogę pozwolić kreatywności przejąć kontrolę nad doskonaleniem moich przyszłych ujęć Księżyca. I co mogę powiedzieć na pewno – produkt końcowy fotografowania Księżyca to uzależniające uczucie, które za każdym razem pozwala Ci się zastanowić, jak podejdziesz do tematu przy następnej okazji.

Wyróżnione produkty:

• M.Zuiko 40-150mm F2.8 PRO
• M.Zuiko 100-400mm F5.0-6.3 IS

O Tobie

Więcej o Chrisie Popławskim